Μοιάζει με ένα φύλλο φτέρης: περιγραφή του φυτού, των ιδιοτήτων του

Οι φτέρες είναι οι παλαιότεροι κάτοικοι του πλανήτη μας. Αυξάνονται από τις μέρες των δεινοσαύρων. Εκείνη την εποχή, οι άγριες φτέρες ήταν φυτικές μορφές και ήταν πανταχού παρούσες. Στο έδαφος της Ρωσίας, υπάρχουν φτέρες στην περιοχή του Λένινγκραντ, στα Ουράλια και στην περιοχή της Μόσχας. Στον σύγχρονο κόσμο, ποώδεις μορφές χρησιμοποιούνται ως διακοσμήσεις στο σχεδιασμό τοπίου, φύτευση σε σκιασμένα παρτέρια.

Περισσότερα από 300 γένη είναι γνωστά με περισσότερα από 10.000 είδη. Υπάρχουν φυτά που ζουν σε δέντρα (επίφυτα) και επίγεια είδη (λιθόφυτα). Επιπλέον, υπάρχουν διάφορα φυτά παρόμοια με φτέρες, αλλά τα οποία είναι διαφορετικών κατηγοριών (Blehnum, Devallia).

Περιγραφή του πολιτισμού

Τι είναι η φτέρη; Η φτέρη είναι ένα φυλλοβόλο πολυετές είδος, της διαίρεσης φτέρης, με ένα ανεπτυγμένο ριζικό σύστημα. Ανάλογα με το είδος, τα μεγέθη ποικίλλουν από μορφές νάνων που δεν υπερβαίνουν τα 3 cm έως ψηλές, δενδρικές μορφές.

Φύλλο φτερών

Πιστεύεται λανθασμένα ότι η επίγεια δομή της φτέρης αντιπροσωπεύεται από φύλλα. Αυτό που συνήθως σημαίνει ένα φύλλο φτέρης είναι στην πραγματικότητα μια λεπίδα φύλλων στην οποία βρίσκεται το σύστημα βλαστών. Ένα τέτοιο φύλλο φτέρης έχει το όνομα που δόθηκε από την επιστήμη "frond". Η Faya μεγαλώνει απευθείας από τη ρίζα. Στην εσωτερική πλευρά του φύλλου βρίσκονται τα αναπαραγωγικά όργανα της φτέρης - ένα σπορόφυτο με ένα απλοειδές σετ χρωμοσώματος. Είναι επί του παρόντος γνωστό πόσα χρωμοσώματα έχει μια φτέρη. Κατά μέσο όρο, η τιμή κυμαίνεται περίπου 1200 μονάδες.

Η διακοσμητική εμφάνιση οφείλεται στην καλλιέργεια διαφόρων μορφών φύλλου: ανοιχτόχρωμο, φτερό, κομμένο, ικανό να αναπτυχθεί σε έναν πλούσιο και διασκορπισμένο θάμνο.

Ανοιχτός

Οι φτέρες βρίσκονται στη φύση σε δάση κωνοφόρων και υποτροπικά, είναι κοινά σε όλες σχεδόν τις κλιματικές ζώνες. Η φτέρη μεγαλώνει όπου υπάρχει καταφύγιο από το άμεσο ηλιακό φως.

Περιγραφή των ποικιλιών φτέρης

Δεν είναι δυνατή η λίστα όλων των τύπων φτέρης. Ο αριθμός τους υπερβαίνει τα 300. Οι φτέρες προτιμούν περιοχές στη σκιά με σταθερή υγρασία του εδάφους.

Οι ακόλουθοι τύποι είναι πιο δημοφιλείς:

• Η κοινή στρουθοκάμηλος, ή το φτερό της στρουθοκαμήλου, πήρε το όνομά της από το χαρακτηριστικό σχήμα των φύλλων. Η φτερωτή δομή του φύλλου μοιάζει με το δικτυωτό πλέγμα από φτερά στρουθοκαμήλου. Την άνοιξη, οι λεπίδες των φύλλων τυλίγονται με τη μορφή κουκουλιού. Στην αρχή ενός ζεστού χρόνου, ξεδιπλώθηκαν, με τη δυνατότητα σχηματισμού χνουδωτής χοάνης. Το ριζικό σύστημα είναι η κεντρική ρίζα. Από αυτήν την άποψη, είναι απαραίτητο να χαλαρώνετε τακτικά το στρώμα του εδάφους και να πραγματοποιείτε στρώσεις.
• Η κοινή φτέρη μοιάζει με χαμηλό θάμνο, φτάνοντας τα 70 εκατοστά σε ύψος. Είναι καλά προσαρμοσμένο σε φτωχές και ξηρές περιοχές. Τα οριζόντια επιμήκη φύλλα είναι παρόμοια με τα φτερά αετών, τα οποία χρησίμευσαν ως σημείο εκκίνησης για την ονομασία του είδους. Το ρίζωμα είναι πολύ διακλαδισμένο και οριζόντιο.

• Η θηλυκή κοχιδιανή σχηματίζει μπουμπούκια από συχνά τεμαχισμένες λεπίδες φύλλων.Τα μεγέθη κυμαίνονται από 30-70 cm, ανάλογα με την ποικιλία. Το ρίζωμα του kochedyzhnik συντομεύεται και είναι παχύ. Τα αναπαραγωγικά όργανα καλύπτονται με βελούδινη στρώση. Αυτό το είδος διακρίνεται από μια μακρά περίοδο ανάπτυξης. Εάν δεν υπάρχει μεταμόσχευση, μπορεί να ζήσει πάνω από 10 χρόνια.
• Το Nippon kochedzhnik έχει ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα. Το φύλλο είναι ασημί-γκρι με κοκκινωπές φλέβες. Το φυτό προτιμά σκιασμένες περιοχές, ωστόσο, για την ενίσχυση του χρώματος των φλεβών, μια μικρή ποσότητα ηλιακού φωτός είναι απαραίτητη προϋπόθεση, κατά προτίμηση το πρωί. Η αναπαραγωγή γίνεται από τον απόγονο του ριζικού συστήματος, καθώς όταν φυτεύονται τα σπόρια, το χρώμα της ποικιλίας δεν διατηρείται.

Αναπαραγωγή φτερών

Πώς αναπαράγεται η φτέρη; Οι φτέρες μπορούν να αναπαραχθούν με διάφορους τρόπους.

Ασεξουαλικό φυτό, οι φτέρες είναι άνευ και χωρίς σπόρους. Στη φύση, ο κύκλος ζωής μιας φτέρης ξεκινά με σπόρια. Στην εσωτερική πλευρά του φύλλου ενός ενήλικου φυτού, υπάρχουν καφετί προεξοχές, τα οποία είναι "αγγεία" για τα σπόρια που είναι απαραίτητα για τον κύκλο ανάπτυξης φτέρης. Για να πολλαπλασιάσετε ένα φυτό με σπόρια, πρέπει:

• Το φθινόπωρο, κόψτε μέρη των φύλλων με δοχεία για σπόρια.
• Στεγνώστε τα σε χάρτινες σακούλες σε θερμοκρασία δωματίου.
• Τα σπόρια φτερών είναι λεπτή σκόνη. Στα τέλη Ιανουαρίου, σπέρνετε τα σπόρια σε ένα μείγμα εδάφους τύρφης, χλοοτάπητα και άμμου σε αναλογία (2: 1: 1).

• Βρέξτε τους σπόρους φτέρης από ένα μπουκάλι ψεκασμού και καλύψτε με γυαλί, τοποθετώντας σε ένα ζεστό δωμάτιο.
• Οι πρώτοι βλαστοί εμφανίζονται δύο μήνες μετά τη φύτευση · από αυτή τη στιγμή, δεν χρειάζεται να καλύψετε τα φυτά.
• Καθώς μεγαλώνουν, είναι απαραίτητο να μεταμοσχεύονται νεαρά φυτά σε ξεχωριστές γλάστρες, ύψους 7-8 cm και διαμέτρου 10-12 cm.

Με αυτόν τον τρόπο, μέχρι τις αρχές της άνοιξης, μπορείτε να πάρετε φυτά που μπορούν να μεταμοσχευτούν σε ανοιχτό έδαφος.

Πώς αλλιώς μπορεί να εξαπλωθεί μια φτέρη; Για είδη μεγάλου ριζώματος, η καλύτερη επιλογή είναι η αναπαραγωγή διαιρώντας τον θάμνο. Είναι καλύτερα να εκτελέσετε τη διαδικασία στις αρχές της άνοιξης, μετά το τέλος του παγετού.

Κύκλος ζωής φτερών

Ορισμένα είδη έχουν την ικανότητα να αναπαράγονται με μουστάκια ριζώματος, δημιουργώντας νέους βλαστούς. Έχοντας σκάψει στο μουστάκι σε βάθος 8-12 εκατοστά και παρέχοντας πότισμα, μετά από λίγο, μπορείτε να μεταμοσχεύσετε το νέο αντίγραφο που προκύπτει.

Ορισμένα είδη σχηματίζουν μπουμπούκια στα φύλλα, από τα οποία συμβαίνει η ανάπτυξη νεαρών φυτών. Για να γίνει αυτό, απαιτείται να διαχωρίσετε το νέο primordium από το φυτό ενηλίκων και να το τοποθετήσετε σε υγρό τύρφη. Καλύπτοντας τη φύτευση με γυάλινα σκεύη, πρέπει να αφήσετε τα φυτά να σχηματιστούν σε ένα ζεστό, σκιασμένο μέρος. Μετά από 2-3 εβδομάδες, τα ριζωμένα φυτά μπορούν να φυτευτούν σε ανοιχτό έδαφος.

Ιδιότητες πολιτισμού

Η χημική σύνθεση του φυτού είναι κορεσμένη με ιχνοστοιχεία. Τις περισσότερες φορές, μέρη του φυτού χρησιμοποιούνται σε καλλυντικά, ιατρική και μαγείρεμα. Όντας στην πραγματικότητα προϊόν χαμηλών θερμίδων, η φτέρη αποτιμάται για την υψηλή αφομοίωση των συστατικών της πρωτεϊνών.

Στους ανατολικούς λαούς, η φτέρη περιλαμβάνεται στη διατροφή. Οι πιο χρήσιμοι είναι νεαροί βλαστοί πλούσιοι σε βιταμίνες Α, Β, Ε και ΡΡ.

Η χρήση των νεαρών βλαστών φτερών είναι δημοφιλής. Καθώς το φυτό μεγαλώνει, γίνεται δηλητηριώδες και άχρηστο. Οι ευεργετικές του ιδιότητες εκδηλώνονται στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, στη διατήρηση της εργασίας του καρδιαγγειακού συστήματος, στη βελτιστοποίηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα και στην τόνωση των μεταβολικών διεργασιών. Επιπλέον, οι τοξίνες και οι τοξίνες απομακρύνονται από το σώμα.

Στις αισθητικές επεμβάσεις, το bracken εκτιμάται για την επιβράδυνση της διαδικασίας γήρανσης και τη διατήρηση μιας φρέσκιας εμφάνισης. Χρήσιμο σαλάτα με φτερά.Έχοντας προηγουμένως βράσει ένα φρέσκο ​​φυτό, πρέπει να μαρινάρετε και να μαγειρέψετε το προϊόν. Αφού προσθέσετε το κρεμμύδι που τηγανίζεται με κρέας, μπορείτε να το σερβίρετε με απλή ψύξη.

Φτέρη

Υπάρχουν ορισμένες αντενδείξεις για τη χρήση φτέρης: εγκυμοσύνη και παρουσία ασθενειών των εσωτερικών οργάνων. Πριν χρησιμοποιήσετε ένα τέτοιο προϊόν, είναι απαραίτητο να υποβληθείτε σε διαβούλευση με έναν ειδικό.

Ασθένειες και παράσιτα

Εάν αποδυναμωθεί από υπερβολικό πότισμα ή έλλειψη υγρασίας του αέρα, αυξάνεται η πιθανότητα μόλυνσης από φτέρη.

Οι βακτηριακές, μυκητιακές και ιογενείς ασθένειες της φτέρης είναι οι πιο συχνές. Εμφανίζονται με τη μορφή ανθών, παραμόρφωσης των φύλλων, την αρχή της αποσύνθεσης των ριζών και των στελεχών. Ως μάχη, είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε και να καταστρέψετε τα πληγέντα μέρη. Επεξεργασία με εξειδικευμένα μέσα, σύμφωνα με τις οδηγίες. Κατά τα αρχικά στάδια της μόλυνσης, μπορούν να χρησιμοποιηθούν αφέψημα με βάση κρεμμύδια, σκόρδο ή λευκή μουστάρδα.

Η εμφάνιση καφέ κηλίδων σκουριάς στα άκρα των φύλλων σηματοδοτεί προσβολή από ανθρακόζη. Είναι απαραίτητο να αφαιρέσετε και να κάψετε τα κατεστραμμένα μέρη, να αντιμετωπίσετε με μυκητοκτόνο και να μειώσετε τη συχνότητα και την αφθονία του ποτίσματος.

Ο σχηματισμός υγρών καφέ κηλίδων που μεγαλώνουν σε μέγεθος είναι ένα σημάδι στίγματος. Η θεραπευτική αγωγή είναι ίδια με εκείνη της ανθρακνόζης.

Η ανάπτυξη μούχλας downy είναι ένα σημάδι της ανάπτυξης μύκητας γκρι μούχλας. Στα αρχικά στάδια, είναι απαραίτητο να μειωθεί η ποσότητα λιπασμάτων που περιέχουν άζωτο, να τοποθετηθούν γειτονικά φυτά σε απόσταση μεταξύ τους. Αφαιρέστε τα κατεστραμμένα φύλλα και επεξεργαστείτε με ειδικό μυκητοκτόνο κατά της γκρίζας σήψης.

Βλάβη ρίζας mealybug

Μια βλάβη ρίζας mealybug μοιάζει με μια λευκή άνθιση. Είναι απαραίτητο να αλλάξετε το έδαφος στο δοχείο, να ξεπλύνετε το ριζικό σύστημα με νερό. Καθαρίστε την κατσαρόλα και ζεματίστε με βραστό νερό. Μην τοποθετείτε ένα μολυσμένο φυτό δίπλα σε υγιή - το παράσιτο μετακινείται εύκολα από γλάστρα σε γλάστρα.

Ο σχηματισμός υαλώδους έκκρισης στα φύλλα προκαλείται από μικρά σκουλήκια που τραυματίζουν τις ρίζες του φυτού. Ως θεραπεία, το ριζικό σύστημα πρέπει να αποκοπεί και η ριζοβολία πρέπει να πραγματοποιηθεί ξανά, αλλάζοντας εντελώς το έδαφος.

Χρήσιμες πληροφορίες για το φυτό

Θεωρώντας μια φτέρη ως φυτό σπιτιού, μπορείτε να δημιουργήσετε μια αυθεντική ανθοσύνθεση. Η φτέρη φαίνεται καλή στο σχεδιασμό τοπίου. Είναι απαραίτητο να εγκαταστήσετε φτέρες σε μονά δοχεία - σε επαφή με άλλα είδη, οι λεπίδες των φύλλων μπορεί να τραυματιστούν.

Η ενδιαφέρουσα ικανότητα των φτερών να καθαρίζουν τον αέρα απορροφώντας φορμαλδεΰδη, τολουόλιο και ξυλόλιο, ενεργώντας ως φίλτρο αέρα, είναι πολύτιμη. Επιπλέον, η συγκέντρωση των βακτηρίων στον αέρα μειώνεται.

Είναι καλύτερα να επιλέξετε μέρη για φύτευση φτερών που δεν εκτίθενται σε άμεσο ηλιακό φως. Το καθεστώς θερμοκρασίας στη θερμή περίοδο πρέπει να είναι 18-21 ℃, στην κρύα περίοδο - 18 ℃.

Με τακτική επιθεώρηση του φυτού για τα αρχικά συμπτώματα διαφόρων ασθενειών και προσβολή από παράσιτα, η ασθένεια μπορεί να προληφθεί και να διατηρηθεί το φυτό.