Περιεχόμενο:
Η σταφίδα έγινε εδώ και πολύ καιρό για τους κατοίκους του καλοκαιριού και τους κηπουρούς το ίδιο συνήθη φαινόμενο με άλλες ποικιλίες καλλιεργειών ποικιλίας που καλλιεργούνται από αυτούς. Οι πρώτες αναφορές σταφίδων βρίσκονται στις αραβικές πραγματείες Αναφέρεται ως ribas. Τον 11ο αιώνα, αυτός ο πολιτισμός εμφανίστηκε στα οικόπεδα των μοναστηριών στη Ρωσία. Ως φαρμακευτικό φυτό, οι σταφίδες άρχισαν να καλλιεργούνται τον XIV αιώνα. Πέντε αιώνες αργότερα, εκτιμήθηκε για τις θρεπτικές και γευστικές του ιδιότητες.
Αυτό το ασυνήθιστο επιδόρπιο κατέχει ηγετική θέση στην περιεκτικότητα σε βιταμίνη Α και «ασκορβικό οξύ», σε σύγκριση με άλλα μούρα. Κατά τη διάρκεια της ύπαρξης σταφίδων, έχει εκτραφεί ένας σημαντικός αριθμός ποικιλιών και η επιλογή συνεχίζεται, αλλά αυτό το άρθρο θα αφιερωθεί σε μία από τις σύγχρονες, που εκτρέφονται στο τέλος του περασμένου αιώνα - η ποικιλία Izyumnaya.
Η ιστορία της δημιουργίας της ποικιλίας
Οι κύριοι δείκτες στους οποίους πρέπει να προσέξετε όταν επιλέγετε μια ποικιλία από σταφίδες για μια καλοκαιρινή κατοικία, έναν κήπο λαχανικών, ένα προσωπικό οικόπεδο είναι καλής ποιότητας μούρα, ανεπιτήδευτη, αντίσταση σε ασθένειες και παράσιτα, χρόνοι ωρίμανσης, γεύση, αντοχή στον παγετό και αντοχή στην ξηρασία. Η εξεταζόμενη ποικιλία είναι από την πρώιμη ωρίμανση με καθολικό σκοπό.
Σταφίδα σταφίδα
Οι κτηνοτρόφοι του All-Russian Research Institute of Lupine ασχολήθηκαν με την αναπαραγωγή της ποικιλίας. Ο Αλέξανδρος Ιβάνοβιτς Αστάχοφ ήταν υπεύθυνος για την εκτροφή. Στο έργο για τη δημιουργία μιας νέας ποικιλίας, ελήφθησαν τα γονιδιώματα των ποικιλιών της μορφής 37-5 m Seyantsa Golubki. Οι κτηνοτρόφοι χρησιμοποίησαν σκόπιμα τα γονίδια των δοτών, φορείς πολύτιμων χαρακτηριστικών, προκειμένου να αποκτήσουν συγκεκριμένα χρήσιμα χαρακτηριστικά στο γονιδίωμα ενός νέου φυτού, συμπεριλαμβανομένης της ανοχής στην ξηρασία.
Ως αποτέλεσμα, η σταφίδα της Astakhovskaya αποδείχθηκε με καλύτερους δείκτες από τους «γονείς» της: αντίσταση σε γνωστές ασθένειες, ανθεκτικότητα στο χειμώνα, αντοχή στην ξηρασία Από το 2007, η νέα ποικιλία έχει προταθεί για καλλιέργεια σε διάφορες περιοχές, συμπεριλαμβανομένων των ξηρών.
Περιγραφή της ποικιλίας
Η σταφίδα έχει μαύρα μούρα, το βάρος των οποίων είναι 2-3 γραμμάρια. Ωρίμανση νωρίς, φιλική, η οποία επιτρέπει την απομάκρυνση των μούρων ωρίμανσης σε ένα βήμα. Οι καλοκαιρινοί κάτοικοι μπορεί να μην ανησυχούν ότι κατά τη διάρκεια της απουσίας τους, η σταφίδα θα καταρρεύσει. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της ποικιλίας είναι η «αποθήκευση» ώριμων μούρων στον θάμνο, η οποία, εάν δεν αφαιρεθεί, μαραίνεται, που μοιάζει με σταφίδες. Ως εκ τούτου, αυτή η ποικιλία ονομάστηκε - Izyumnaya.
Υπάρχει ένας άλλος δείκτης στον οποίο πρέπει να δοθεί προσοχή - αυτή είναι η αντίσταση στην ξηρασία της ποικιλίας. Οι σταφίδες δεν είναι ανθεκτικά στη θερμότητα φυτά. Η κανονική θερμοκρασία του αέρα για την ανάπτυξη και την καρποφορία των σταφίδων είναι 20-25 ° C, επιπλέον, πρέπει να υπάρχει επαρκής υγρασία αέρα.
Η γονιμότητα του θάμνου
Κατά τη διάρκεια ζεστών και ξηρών καλοκαιριών, σε πολλές ποικιλίες σταφίδων, αναστέλλονται φυσιολογικές φυσιολογικές λειτουργίες και με παρατεταμένο ζεστό καιρό και απουσία βροχής, τα φύλλα και τα κλαδιά στεγνώνουν. Ποια είναι η διέξοδος σε αυτήν την περίπτωση; Είναι απαραίτητο να επιλέξετε ποικιλίες σταφίδας ανθεκτικές στην ξηρασία. Για άνυδρες περιοχές, η σταφίδα μαύρης σταφίδας είναι κατάλληλη, η περιγραφή της οποίας περιλαμβάνει αυτό το χαρακτηριστικό.
Τύπος Μπους
Η σταφίδα σταφίδας έχει έναν συμπαγή θάμνο, ύψους έως και ενάμισι μέτρων, με χαρακτηριστική σταφίδα με τρία λοβάκια, σκούρα πράσινα φύλλα. Το άκρο του φύλλου είναι "κομμένο" με δόντια που χαρακτηρίζουν αυτήν την ποικιλία.Κατά την πρώτη δεκαετία του Μαΐου, σχηματίζονται βούρτσες με μεγάλα ανοιχτοκίτρινα άνθη στον θάμνο, από τις οποίες υπάρχουν από 7 έως 11. Η ωρίμανση των σταφίδων πραγματοποιείται στις αρχές Ιουλίου. Εάν δεν συγκομίζονται, τα φρούτα μαραίνονται, γίνονται σαν σταφίδες. Σε αυτήν τη μορφή, μπορούν να κρεμαστούν μέχρι το φθινόπωρο. Κατά μέσο όρο, με τη σωστή φροντίδα των φυτών, αποδίδει έως και 2 κιλά ανά θάμνο.
Αγροτεχνολογία
Τύπος εδάφους και τοποθεσία φύτευσης
Η μαύρη σταφίδα αναπτύσσεται καλά σε εύφορο γονιμοποιημένο έδαφος με οξύτητα 6-6,5. Ο τόπος φύτευσης επιλέγεται με βάση το γεγονός ότι οι σταφίδες αγαπούν τον ήλιο και την υγρασία. Η φύτευση ανάμεσα σε δέντρα θα μειώσει την απόδοση των θάμνων. Το ρηχό ριζικό σύστημα των σταφίδων απαιτεί υγρασία. Ωστόσο, οι θάμνοι σταφίδας δεν τους αρέσουν οι υπερβολικοί κορεσμοί του εδάφους με νερό. Αναπτύξτε καλά σε μέτριο υγρό αέρα.
Μέτρια υγρασία
Φύτευση το φθινόπωρο
Η καλύτερη στιγμή για αναπαραγωγή σταφίδων στην περιοχή που είναι προετοιμασμένη για αυτό είναι το φθινόπωρο. Με ένα ζεστό, παρατεταμένο φθινόπωρο, μπορείτε να φυτέψετε φραγκοστάφυλα μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου, και με πρώιμους παγετούς, είναι καλύτερο να σκάβετε στους θάμνους μέχρι την άνοιξη. Οι θάμνοι που φυτεύτηκαν το φθινόπωρο καταφέρνουν να ριζωθούν πριν τον κρύο και την άνοιξη αρχίζουν να σχηματίζουν το πάνω μέρος του εδάφους, παρέχοντάς του θρεπτικά συστατικά.
Φύτευση σταφίδων
Η φύτευση του δενδρυλλίου στο έδαφος πραγματοποιείται σε μια τρύπα υπό γωνία 45 °, εμβαθύνοντας το κολάρο της ρίζας κατά περίπου 10 εκατοστά. Οι ρίζες στην τρύπα πρέπει να ισιώνονται και, να πασπαλίζονται με γη, να συμπιέζονται έτσι ώστε να μην υπάρχουν φυσαλίδες αέρα. Μισό κουβά με νερό χύνεται στην τρύπα, η επιφάνεια είναι σπασμένη για να διατηρεί την υγρασία. Το χειμώνα, ο θάμνος κρύβεται, και με την έναρξη της ανοιξιάτικης θερμότητας, απομακρύνεται το υπερβολικό χώμα, σχηματίζεται μια τρύπα για πότισμα γύρω από τον θάμνο.
Φύτευση την άνοιξη
Τα σπορόφυτα σταφίδας, που φυτεύονται την άνοιξη, θα ριζωθούν καλά εάν η εργασία πραγματοποιηθεί πριν από την καλλιεργητική περίοδο. Πρέπει να έχουν χρόνο για να γίνουν πιο δυνατοί και να συνηθίσουν πριν ανθίσουν. Εάν τα δενδρύλλια καλλιεργούνται σε δοχείο, μπορούν να μεταμοσχευθούν στο έδαφος με μεταφόρτωση. Το ριζικό σύστημα δεν θα καταστραφεί και αυτό δεν θα επηρεάσει το σχηματισμό μιας ανθισμένης βούρτσας. Ξεφλουδίζοντας ένα σταφίδα την άνοιξη, είναι απαραίτητο να κόψετε τα κλαδιά, αφήνοντας όχι περισσότερο από τέσσερις μπουμπούκια στο θάμνο. Σε αυτήν την περίπτωση, οι νεαροί βλαστοί αρχίζουν να σχηματίζονται από το κολάρο της ρίζας.
Κόψτε τα κλαδιά, αφήνοντας όχι περισσότερο από τέσσερις μπουμπούκια στον θάμνο
Πολλαπλασιασμός με μοσχεύματα
Η αναπαραγωγή μιας αγαπημένης ποικιλίας σταφίδων μπορεί να γίνει με μοσχεύματα. Τα μοσχεύματα συλλέγονται από τους βλαστούς ενός ετήσιου φυτού στις αρχές του φθινοπώρου. Ένα κλαδί κόβεται με ένα κοφτερό μαχαίρι, μήκους έως 20 cm, 1,5-2 cm πάνω από το μπουμπούκι. Το κομμένο βλαστό φυτεύεται στο έδαφος, βαθαίνει κατά το ήμισυ του μήκους, παράγοντας άφθονο πότισμα μέχρι τα τέλη του φθινοπώρου. Για τη χειμερινή περίοδο, καλύπτεται με πλαστικό μπουκάλι με κομμένο λαιμό. Το κορυφαίο ντύσιμο και η άλεση πραγματοποιούνται την άνοιξη.
Κανόνες φροντίδας
Χαλάρωση του εδάφους
Το έδαφος στις σειρές των σταφίδων θα πρέπει να είναι χαλαρό όλο το καλοκαίρι. Η χαλάρωση γίνεται προσεκτικά ώστε να μην πιάσει τις ρίζες που βρίσκονται κοντά στην επιφάνεια της γης. Εάν οι θάμνοι είναι σπασμένοι, μπορείτε να το κάνετε χωρίς να χαλαρώνετε συχνά.
Λίπασμα επιφάνειας
Οι σταφίδες αγαπούν τα εύφορα εδάφη. Είναι απαραίτητο να τροφοδοτήσετε το έδαφος στην περιοχή όπου τα φραγκοστάφυλα θα αναπτυχθούν ένα χρόνο πριν φυτευτούν τα φυτά. Για να γονιμοποιήσετε ένα τετραγωνικό μέτρο έκτασης, πρέπει να πάρετε:
- Χούμους - 10 κιλά.
- Λιπάσματα ποτάσας - 60-70 g;
- Φωσφορικά λιπάσματα - 100 g.
Κατά τη φύτευση δενδρυλλίων, η σίτιση δεν πραγματοποιείται. Μετά από δύο χρόνια, είναι απαραίτητο να ταΐζουμε νεαρά φυτά. Την άνοιξη, 50 γραμμάρια λιπάσματος αζώτου πρέπει να εφαρμόζονται κάτω από τον σταφίδα. Ένα φυτό άνω των τεσσάρων ετών χρειάζεται διατροφή αζώτου. Το λίπασμα εφαρμόζεται σε ποσότητα 40 g δύο φορές με περίοδο δύο έως τριών εβδομάδων.
Μετά το τέλος της ανθοφορίας, δίνεται λίπανση για το σχηματισμό φρούτων και την ωρίμασή τους.Για το σκοπό αυτό, 10 γραμμάρια αζώτου και καλίου και 20 γραμμάρια υπερφωσφορικών λιπασμάτων αραιώνονται σε 10 λίτρα νερού. Μετά τη συγκομιδή, ο θάμνος τροφοδοτείται με τον ίδιο τρόπο, αλλά χωρίς γονιμοποίηση αζώτου, ώστε να μην προκαλέσει την εμφάνιση νέων βλαστών.
Πότισμα
Η ποικιλία σταφίδας χαρακτηρίζεται από αντοχή στην ξηρασία, αλλά το πότισμα είναι απαραίτητο για αυτό, όπως όλα τα φυτά. Με σωστό πότισμα, οι θάμνοι δίνουν μια καλή συγκομιδή φρούτων. Συνιστάται να ποτίζετε τα φυτά το βράδυ. Τη νύχτα, η υγρασία απορροφάται καλά από το ριζικό σύστημα. Το πότισμα κατά τη διάρκεια της ημέρας δεν είναι αποτελεσματικό. Με αυτό, μέρος του νερού θα εξατμιστεί πριν φτάσει στο ριζικό σύστημα. Σε ξηρό καλοκαιρινό καιρό, οι σταφίδες χρειάζονται πότισμα κάθε πέντε ημέρες. Ποτίστε το με ζεστό νερό.
Όπως καμία άλλη ποικιλία, η σταφίδα λατρεύει το πότισμα άρδευσης από έναν ψεκαστήρα. Η διάρκεια αυτού του ποτίσματος σε ξηρό καιρό είναι τουλάχιστον 2 ώρες, δύο φορές την εβδομάδα. Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για το ωίδιο. Αυτή η ποικιλία είναι ανθεκτική σε αυτήν.
Πότισμα σταφίδων
Πώς να διατηρήσετε την υγρασία στον κύκλο της ρίζας; Για να γίνει αυτό, ο κύκλος πρέπει να είναι λυπημένος με χόρτο με ζιζάνια, κομμένα στελέχη φυτών, ξηρό έδαφος. Κατά το στρώμα, η υγρασία κάτω από το θάμνο δεν εξατμίζεται, η γη παραμένει χαλαρή, το έδαφος κάτω από το θάμνο δεν υπερθερμαίνεται.
Σχηματισμός Μπους
Τα φυτά κλαδεύονται τους πρώτους δύο μήνες του φθινοπώρου. Η έντασή του εξαρτάται από την ηλικία του θάμνου. Απομένουν 2-3 δυνατοί βλαστοί, περίπου ο ίδιος αριθμός βλαστών ηλικίας άνω των τριών ετών αποκόπτεται στη ρίζα. Για να βελτιωθεί η απόδοση του θάμνου, τα κλαδιά κλαδεύονται κατά 10 εκατοστά για να σχηματίσουν κλαδιά. Ο αέρας και το φως πρέπει να είναι ελεύθεροι σε κάθε φύλλο σταφίδας.
Ασθένειες και παράσιτα
Η σταφίδα είναι μια ποικιλία που είναι ανθεκτική σε πολλά παράσιτα, ιδίως στα ακάρεα των νεφρών. Ωστόσο, οι αφίδες μπορούν να προκαλέσουν σημαντική βλάβη στους θάμνους σταφίδας, ανεξάρτητα από την ποικιλία. Οι αφίδες μεταφέρονται από μυρμήγκια. Η λύση "Aktara" μέσω ενός σπρέι κάνει τα μυρμήγκια να ξεχάσουν τους θάμνους σταφίδας για λίγο.
Γιατί οι σταφίδες δεν αποφέρουν καρπούς
Οι κηπουροί και οι κηπουροί αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της έλλειψης καρποφορίας σταφίδων. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι:
- Ακατάλληλη φύτευση του θάμνου, στη σκιά, όπου δεν υπάρχει αρκετός ήλιος.
- Υπερβολικά οξινισμένο έδαφος (πρέπει να ασβεστοποιηθεί ένα έτος πριν από τη φύτευση των φυτών).
- Απόρριψη ωοθηκών λόγω έλλειψης υγρασίας.
- Καιρικές συνθήκες (παγετοί την άνοιξη);
- Έλλειψη επικονίασης (ένα σπάνιο φαινόμενο που μπορεί να αποφευχθεί με τη φύτευση διάφορων λουλουδιών).
Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της ποικιλίας
Ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα της ποικιλίας είναι η μακρά αποθήκευση των μούρων στον θάμνο. Δεν θρυμματίζονται, αλλά στεγνώνουν, μετατρέπονται σε σταφίδες. Τα μούρα περιέχουν 10 φορές περισσότερη ζάχαρη από τα οξέα. Οι βούρτσες είναι μεγάλες, εύκολες στη συλλογή. Τα πλεονεκτήματα της ποικιλίας περιλαμβάνουν επίσης τη χειμερινή ανθεκτικότητα, την ανθεκτικότητα στην ξηρασία, την ανθεκτικότητα σε ασθένειες και παράσιτα: ακάρεα των νεφρών, ωίδιο και μύκητες.
Το μειονέκτημα αυτής της ποικιλίας, οι κτηνοτρόφοι θεωρούν κακή ριζοβολία από ξυλώδη μοσχεύματα. Η αναπαραγωγή προς αυτή την κατεύθυνση συνεχίζεται.
Για να έχετε μια καλή συγκομιδή αυτής της ποικιλίας σταφίδων, πρέπει:
- Έχετε στη γη σας οικόπεδο τους θάμνους σταφίδας που ικανοποιούν τις ανάγκες σας: υψηλής απόδοσης με μεγάλα μούρα.
- Φυτεύετε νεαρά φυτά σε γονιμοποιημένο έδαφος το φθινόπωρο.
- Διεξαγωγή σίτισης και πολτοποίησης?
- Τακτικό πότισμα και ψεκασμό.
- Επιθεώρηση θάμνων και καταπολέμηση αφίδων
- Υποχρεωτική αραίωση θάμνων.
Ως αποτέλεσμα, τα φραγκοστάφυλα Zest θα ευχαριστήσουν τους κηπουρούς, τους καλοκαιρινούς κατοίκους και τους ιδιοκτήτες οικιακών κήπων με μια καλή συγκομιδή.
