Γιατί η μαύρη σταφίδα δεν αποφέρει καρπούς

Η καλλιέργεια σταφίδων είναι μια εντελώς απλή διαδικασία. Ταυτόχρονα, εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένοι κανόνες, χωρίς να παρατηρείται ποιος, δεν θα έχετε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτοί οι κανόνες περιλαμβάνουν:

• Επιλέγοντας τον σωστό ιστότοπο προορισμού.
• Δημιουργία κατάλληλου εδάφους για τον θάμνο ·
• Πότισμα την κατάλληλη στιγμή.
• Κλάδεμα Μπους;
• Πρόληψη και προστασία από ασθένειες και παράσιτα.

Με βάση αυτούς τους κανόνες, το άρθρο παρέχει τους λόγους για τους οποίους η μαύρη σταφίδα δεν αποφέρει καρπούς.

Σχετικά με τις σταφίδες

Υπάρχουν κόκκινα, λευκά και μαύρα φραγκοστάφυλα στη φύση. Το πιο ανεπιτήδευτο και παραγωγικό είναι ο κόκκινος τύπος φυτού. Ταυτόχρονα, η μαύρη σταφίδα είναι μια αποθήκη βιταμινών και μετάλλων που είναι τόσο απαραίτητα για το ανθρώπινο σώμα. Περιλαμβάνει:

• βιταμίνες A, B, C, P;
• νάτριο;
• κάλιο;
• φώσφορος;
• σίδερο;
• μαγνήσιο;
• πηκτίνες
• οργανικά οξέα.

Μια χούφτα μούρα σταφίδας μπορεί να αντικαταστήσει ένα ολόκληρο σύμπλεγμα βιταμινών που λαμβάνονται σε εργαστηριακές συνθήκες. Αν μιλάμε για το πόσο παραγωγικός είναι ένας σταφίδα, τότε από ένα εκτάριο μπορείτε να πάρετε περίπου τριάντα κιλά καθαρά μούρα.

Μαύρη σταφίδα

Οι περισσότεροι κηπουροί πιστεύουν ότι οι σταφίδες είναι ένας ανεπιτήδευτος θάμνος και όλο και περισσότερες συγκομιδές αναμένονται κάθε χρόνο. Αλλά έφτασε η ώρα, και ο θάμνος σταματά να φέρει καρπούς, μπορείτε να βρείτε μόνο τρία ή τέσσερα μικρά μούρα πάνω του. Φυσικά, εάν ο θάμνος είναι νέος, και είναι μόνο ενός έτους, τότε ένα τέτοιο φαινόμενο είναι ο κανόνας. Αλλά γιατί η μαύρη σταφίδα δεν αποδίδει καρπούς εάν ο θάμνος είναι ήδη δύο, τριών ή ακόμη και τεσσάρων ετών;

Μαύρη σταφίδα ως είδος: χαρακτηριστικά

Η σταφίδα είναι ένας θάμνος που μεγαλώνει και αποδίδει καρπούς με τα χρόνια. Αναπτύσσεται από δύο σε δυόμισι μέτρα. Η καρποφορία του φραγκοστάφυλου ξεκινά ήδη το δεύτερο ή τρίτο έτος μετά τη φύτευση. Τα κλαδιά της σταφίδας είναι τα στελέχη, στα οποία με τη σειρά τους αναπτύσσεται ένα νέο κλαδί. Όλα εξαρτώνται από τη φροντίδα του φυτού και τις συνθήκες του εδάφους.

Η μαύρη σταφίδα αγαπά πολύ την υγρασία

Η μαύρη σταφίδα είναι ένας θάμνος που αγαπάει πολύ την υγρασία. Αυτό οφείλεται στην προέλευση των θάμνων που αναπτύχθηκαν στην άγρια ​​φύση. Τα περισσότερα από αυτά αναπτύσσονται σε πεδινά, πιο κοντά στα υδάτινα σώματα. Το ριζικό σύστημα βρίσκεται επίσης στα ανώτερα στρώματα του εδάφους, το οποίο αποδεικνύει την περιεκτικότητα σε υγρασία του θάμνου. Επιπλέον, οι σταφίδες είναι πολύ πλαστικές και έχουν την ικανότητα να προσαρμόζονται σε διαφορετικούς τύπους εδάφους, καθώς και στις κλιματολογικές συνθήκες. Είναι αυτό το χαρακτηριστικό του φυτού που του επιτρέπει να καλλιεργείται σχεδόν σε οποιαδήποτε γωνιά της χώρας, ως αποτέλεσμα του οποίου κατατάσσεται πρώτη μεταξύ άλλων μούρων κήπου. Αλλά γιατί μερικές φορές η μαύρη σταφίδα δεν αποδίδει καρπούς, ποιοι λόγοι μπορούν να επηρεάσουν την καρποφορία;

Λόγοι για τους οποίους οι σταφίδες δεν αποφέρουν καρπούς

Στο μαγείρεμα, οι σταφίδες χρησιμοποιούνται για να φτιάξουν μαρμελάδα, μαρμελάδα, κομπόστα και ακόμη και να παγώσουν. Αλλά υπάρχουν στιγμές που οι κηπουροί και οι κηπουροί αντιμετωπίζουν το πρόβλημα των φτωχών καρπών και θέτουν την ερώτηση: γιατί δεν υπάρχουν μούρα στα φραγκοστάφυλα; Οι λόγοι για αυτό μπορεί να είναι:

• έλλειψη ή υπερβολική ηλιακή ακτινοβολία.
• κατάσταση της γης ·
• καιρός;
• ασθένειες και παράσιτα.

Τόπος προσγείωσης

Η μέγιστη απόδοση της μαύρης σταφίδας πέφτει το πέμπτο έτος μετά τη φύτευση. Εάν ένας θάμνος αισθάνεται άνετα, αποδίδει καρπούς κάθε χρόνο και ταυτόχρονα ευχαριστεί με όλο και περισσότερη απόδοση.Η απουσία μούρων κατά το πρώτο έτος φύτευσης είναι ο κανόνας για έναν θάμνο. Αλλά αν δεν εμφανίστηκαν τον επόμενο χρόνο και μετά, αυτός είναι ένας λόγος για τον ήχο της ειδοποίησης.

Οι προσπίπτουσες ηλιακές ακτίνες πρέπει να διαχέονται.

Ο πρώτος λόγος για τον οποίο το φυτό δεν παράγει φρούτα είναι η έλλειψη σωστής ποσότητας ηλιακού φωτός, καθώς οι σταφίδες επιθυμούν να μεγαλώνουν σε καλά φωτισμένες περιοχές. Αλλά από την άλλη πλευρά, χρειάζεται επίσης μια σκιά. Επειδή το υπερβολικό ηλιακό φως επηρεάζει επίσης αρνητικά την ανάπτυξη του φυτού. Ως εκ τούτου, συνιστάται να φυτέψετε έναν θάμνο σταφίδας σε ένα μέρος όπου οι ακτίνες του ήλιου που πέφτουν πάνω του θα διασκορπιστούν.

Κατάσταση εδάφους

Εάν η σταφίδα αναπτύσσεται άσχημα, τότε για να εξαλειφθεί αυτό το πρόβλημα, είναι απαραίτητο να επιλέξετε το σωστό έδαφος. Πρέπει επίσης να είναι υγρό, διαφορετικά ο θάμνος δεν θα δώσει τον αναμενόμενο καρπό. Οι σταφίδες χρειάζονται σίτιση, η γονιμοποίηση είναι απαραίτητη. Εάν το έδαφος είναι υπερβολικά ξυρισμένο και γίνεται πολύ λιπαρό, είναι απαραίτητο να σκάβετε τάφρους γύρω από το θάμνο. Πρέπει να συμπληρώσουν ένα μείγμα από πηλό, τέφρα και οστεάλευρα.

Πρέπει επίσης να παρακολουθείτε την οξύτητα του εδάφους και να προσθέτετε περιοδικά ασβέστη. Αυτή η διαδικασία πρέπει να γίνει ένα έτος πριν από τη φύτευση μαύρων σταφίδων. Ωστόσο, το έδαφος πρέπει πάντα να προετοιμάζεται εκ των προτέρων. Για να το κάνουν αυτό, το χαλαρώνουν, ξεφορτώνουν τα ζιζάνια, το ισοπεδώνουν και το αναζωογονούν. Τα λιπάσματα περιλαμβάνουν:

• κοπρόχωμα;
• υπερφωσφορικό;
• χλωριούχο ή θειικό κάλιο.

Καιρός

Δεδομένου ότι υπάρχουν πολλές ποικιλίες μαύρης σταφίδας, είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη οι κλιματολογικές συνθήκες για αυτό το φυτό κατά την επιλογή του. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο θάμνος μαύρης σταφίδας είναι ένα φυτό που αγαπά τη θερμότητα. Για το λόγο αυτό, οι ποικιλίες που καλλιεργούνται στη νότια ζώνη της Ρωσίας δεν είναι καθόλου κατάλληλες για τη μεσαία ζώνη, καθώς οι τελευταίοι παγετοί την άνοιξη μπορούν να βλάψουν την καλλιέργεια και ο κηπουρός δεν θα περιμένει την επιθυμητή συγκομιδή. Επομένως, για την αποφυγή τέτοιων προβλημάτων, είναι απαραίτητο να επιλέξετε μόνο εκείνες τις ποικιλίες που προορίζονται για καλλιέργεια στην περιοχή όπου προγραμματίζεται η φύτευση.

Χωρίς επικονίαση

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η μαύρη σταφίδα είναι μια αυτο-γονιμοποιημένη καλλιέργεια. Υπάρχουν όμως πολλές ποικιλίες αυτού του φυτού που απαιτούν διασταυρούμενη επικονίαση. Εάν αυτή η διαδικασία δεν συμβεί, τότε ο πολιτισμός δεν θα αποφέρει καρπούς. Στην καλύτερη περίπτωση, ένας κηπουρός θα δει μόνο δύο ή τρία μούρα στον αγαπημένο του θάμνο.

Ασθένειες και παράσιτα

Προκειμένου ο θάμνος μούρων να έχει ένα όμορφο πράσινο στέμμα και να αποδίδει καρπούς κάθε χρόνο, πρέπει να παρακολουθείτε την υγεία του. Η αναστροφή είναι μια από τις πιο κοινές ασθένειες. Στην περίπτωση αυτής της ασθένειας, ο θάμνος σταφίδας υφίσταται σημαντικές αλλαγές. Πρώτα απ 'όλα, τα φύλλα αρχίζουν να επιμηκύνονται, οι φλέβες πάνω τους εμφανίζονται πιο έντονα και τα μούρα χάνουν το συγκεκριμένο άρωμά τους. Το μούρο αρχίζει επίσης να ανθίζει με διαφορετικό χρώμα. Τα λουλούδια γίνονται μοβ. Σε αυτήν την περίπτωση, τα φρούτα φυσικά δεν θα εμφανιστούν. Στην περίπτωση μιας φυτικής νόσου με αυτήν την ασθένεια, η θεραπεία είναι αδύνατη. Σε αυτήν την περίπτωση, τα παλιά κλαδιά ή όλες οι σταφίδες πρέπει να αφαιρεθούν και να καούν.

Τα νεαρά μπουμπούκια των φυτών δέχονται επίθεση. Είναι αδύνατο να εντοπιστεί οπτικά αυτό το παράσιτο. Το μόνο σύμπτωμα βλάβης των ακάρεων στην κουλτούρα είναι οι αφύσικα μεγεθυνμένοι μπουμπούκια που έχουν γίνει στρογγυλοί. Έτσι, τα πληγείσα κλαδιά ή ακόμη και ολόκληροι θάμνοι πρέπει να καταστρέφονται και να καίγονται.

Άκαρι νεφρού

Ένα άλλο παράσιτο είναι η γυάλινη πεταλούδα. Ένα σημάδι ότι αυτό το έντομο εμφανίστηκε σε έναν θάμνο σταφίδας είναι μια πεσμένη ωοθήκη, καθώς και μαραμένα φύλλα. Αυτό το παράσιτο κάνει κινήσεις από το εσωτερικό του βλαστού και ροκανίζει από πάνω προς τα κάτω. Για να απαλλαγείτε από αυτό, πρέπει να αφαιρέσετε όλους τους βλαστούς που έχουν υποστεί ζημιά, αφήνοντας μόνο υγιή κλαδιά. Η περιοχή κοπής επεξεργάζεται με γήπεδο στον κήπο.

Τα μυρμήγκια του δάσους λατρεύουν τα λουλούδια σταφίδας. Για να τα απαλλαγείτε, πρέπει να εφαρμόσετε λαϊκές μεθόδους αγώνα.Προκειμένου να μην καταστραφούν τα φυτά, τα χημικά δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε καμία περίπτωση.

Προληπτικά μέτρα

Για την πρόληψη ασθενειών της μαύρης σταφίδας, ο θάμνος και το έδαφος γύρω από αυτό ψεκάζονται με υψηλή συγκέντρωση ουρίας στα τέλη του φθινοπώρου. Για το διάλυμα, πάρτε 700 γραμμάρια ουρίας και διαλύστε τα σε δέκα λίτρα νερού. Χάρη σε αυτόν τον ψεκασμό, όλα τα παθογόνα, καθώς και τα παράσιτα που βρίσκονται στο φλοιό και τα πιρούνια των κλαδιών, πεθαίνουν.

Αφού λιώσει το χιόνι, ο ψεκασμός πρέπει να επαναληφθεί. Επιπλέον, το νεαρό φύλλωμα πρέπει να ψεκάζεται με "Zircon" και "Epin-extra". Αυτές οι ουσίες θα κάνουν τα φυτά ανθεκτικά όχι μόνο στις ασθένειες και τα παράσιτα, αλλά και στις καιρικές συνθήκες.

Σε κάθε περίπτωση, πρώτα απ 'όλα, πρέπει να προσδιορίσετε την αιτία και μόνο μετά από αυτό προχωρήστε στην εξάλειψη των ελλείψεων. Με τη σωστή προσέγγιση για προληπτικές μεθόδους εξάλειψης ασθενειών, το φυτό σε απόκριση θα δώσει μια εξαιρετική συγκομιδή αρωματικών και υγιών μούρων.

βίντεο